Inne formy kreatyny
Wyświetlanie jednego wyniku
W czym pomogą inne formy kreatyny?
Kreatyna jest najskuteczniejszym suplementem stosowanym przez sportowców na całym świecie. Jednak, którą z form wybrać dla siebie? Która będzie najskuteczniejsza? Jedno jest pewne, niezależnie od rodzaju, kreatyna jest niezbędna w czasie treningu, aby osiągać lepsze rezultaty. Stosowanie kreatyny ma jeden cel – zwiększyć ilość energii ATP w mięśniach. Ale czym się od siebie różnią? Ceną, jakością? To na pewno. Różnią się także dodatkami zawartymi w składzie oraz wielkością cząsteczek kreatyny.
Różne formy kreatyny stosowane w suplementach
To, że kreatyna jest królową suplementów nie ulega jakimkolwiek wątpliwościom. Zapewnia niebywałe efekty – przyspiesza budowanie beztłuszczowej masy mięśniowej, wpływa na wygląd rzeźby, dodaje siły i wspomaga regenerację tkanek. Opisaliśmy już dokładnie samą kreatynę, jak również monohydrat i jabłczan. Sprawdźmy zatem jakie jeszcze odmiany kreatyny możemy spotkać w składzie popularnych suplementów kreatynowych.
Ester etylowy kreatyny HCL
Estryfikacja jest procesem, który zwiększa przyswajalność niektórych leków i suplementów. Zastosowanie takiego rozwiązania przy kreatynie ma teoretycznie usprawnić jej działanie i przyspieszyć otrzymywanie pozytywnych rezultatów. Estryfikacja kreatyny zmniejsza jej hydrofilność. Producenci podają, że ester etylowy kreatyny nie potrzebuje transporterów kreatyny dzięki wzmocnionej przepuszczalności błony komórkowej. Niestety estryfikowane kreatyny są niestabilne w warunkach niskiego pH, i naukowcy udowodnili także, że jest szybko rozkładany do kreatyniny poprzez kwas żołądkowy. Ester etylowy kreatyny (EEK) nie wykazuje żadnych dodatkowych korzyści w celu zwiększenia siły mięśni i wydajności niż monohydrat kreatyny. Dodatkowo, całkowita masa ciała, tkanki tłuszczowej i mięśni nie zostają znacząco zwiększone podczas suplementacji EEK, następuje jednak duży wzrost stężenia kreatyniny w surowicy bez znaczącego wzrostu stężenia kreatyny w mięśniach.
Cytrynian kreatyny
Związek kwasu cytrynowego i kreatyny. Pozytywnie wpływa na rozpuszczalność i przyswajalność kreatyny. Jest stabilny i w działaniu przypomina jabłczan kreatyny. Uczestniczy w procesach przemian energetycznych, rozszerzając właściwości kreatyny. W procesach treningowych dzięki szybszej resyntezie ATP wspomaga zdolności wysiłkowe, zwiększa wytrzymałość. Właściwie można mu przypisać te wszystkie właściwości, co drugiej najpopularniejszej formie, czyli jabłczanowi.
Orotonian kreatyny
To połączenie kreatyny z kwasem orotowym, czyli inaczej witaminą B13. Związek ten bierze udział w organizmie w syntezie nukleotydów. Nukleotydy wpływają na zwiększoną ilość kwasu rybonukleinowego (RNA), który w komórkach pobudza syntezę białek. Ponadto kwas orotowy wykorzystywany jest przez komórki mięśniowe do regeneracji zasobów ATP.
Kwas orotowy wraz z kreatyną podnosi status energetyczny komórek i bezpośrednio stymuluje syntezę białek mięśniowych. Ponadto zwiększa on stężenie beta-alaniny, która uznawana jest za prekursora karnozyny, a ta z kolei wykazuje właściwości buforujące pH w komórkach mięśniowych oraz działa jako silny przeciwutleniacz.
Kreatyna alkaiczna
Posiada wartość pH na poziomie 12, a inne formy kreatyny do 7 pH. Osiągnięto to z pomocą odczynników wyrównujących, czyli poprzez użycie alkaliów. Wg ekspertów, którzy daną formę kreatyny opatentowali, ma być ona najbardziej stabilnym rodzajem, który nie ulega żadnej przemianie w cieczach i w spotkaniu z produktami kwaskowatymi. Nie zmienia się więc w kreatyninę. Po intensywnym wysiłku produkty z kreatyną alkaiczną mogłyby zastąpić inne substancje alkalizujące, na przykład mleczan wapnia lub mleczan magnezu. Jednak przez wzgląd na jego wysokie pH przyjmowanie takiej formy kreatyny wydaje się dość niebezpieczne i także bezsensowne.